Het eind is in zicht!

En hier het laatste verslag wat ik zou schrijven vanuit Tanzania. Wauw! Wat is de laatste week snel gegaan. Donderdagmiddag zijn we naar de Masaimarkt geweest om de laatste souvenirtjes enz. te kopen. Vrijdagmiddag heb ik mijn haar laten invlechten. Ik heb nu allemaal Afrikaanse vlechtjes en ben er ontzettend blij mee! Het heeft 5,5 uur geduurd, maar het was zeker de moeite waard. Ook had ik voor haar een tasje gemaakt van stof met allemaal spulletjes erin, die je gebruikt tijdens het invlechten. Dit is haar enige inkomen. Als ze dit werk gaat doen, dan kan ze nu het tasje meenemen. Ze was er ontzettend blij mee en kreeg een dikke kus op mijn wang. Zaterdagmiddag zijn we met Wendi op familie bezoeken geweest. We zijn bij 5 gezinnen geweest. Wat een groot verschil zagen we tussen de huizen. Van een super mooi huis met stroom en warm water tot een modderhuis. Ook hadden we nog veel spullen die we niet meer mee wilden nemen naar Nederland. Deze gaven we weg aan de families. Hoe weinig ze hebben, ze bieden je altijd drinken of iets te eten aan. Dit zit in de Tanzaniaanse cultuur. Je wilt het niet aannemen, omdat je weet dat ze eigenlijk daarvoor het geld niet hebben. Maar afwijzen kun je het ook niet. Zondagochtend heeft baba Simion (onze dagbewaker) twee kippen gekocht. Deze zou hij maandag gaan slachten voor de barbecue. ’s Middags ben ik met Wendi en Simone naar de ‘central markt’ geweest. Hier gingen we groenten, fruit en kruiden kopen voor de barbecue. Er waren allemaal kleine kraampjes onder één grote golfplaten overkapping. Er waren allemaal weggetjes met kraampjes. Voor elk kraampje stond of zat een vrouwtje of een mannetje om de spullen te verkopen. Verder liepen er kinderen rond die voor 100 shilling plastic zakken verkopen. Je weet dat deze kinderen gewoon op straat leven en op deze manier iets inkomen krijgen. Het was een hele onderneming, maar een bijzondere ervaring. Je moet goed op je spullen letten en vooral duidelijk tegen ze zijn wat je wel en niet wil. Maandagochtend ben ik met Wendi op pad geweest voor de bouwmaterialen. Om 11 uur kwamen Dani en de ‘fundi’. Als eerst zijn we naar mama Jeremia geweest. We hebben gekeken hoe de situatie nu was en wat de wensen waren. Het is een gezin van 8 personen en één koe. We hebben besloten om een huis te laten bouwen met twee kamers. Nadat we even aan het rekenen kwamen, bleek dat we niet genoeg geld hebben voor een heel huis. Dat is jammer. We hadden bij elkaar ongeveer 650 euro opgehaald. (Hartstikke bedankt voor de mensen die op zo’n korte termijn nog geld hiervoor hebben overgemaakt.) Wel hadden we genoeg geld om de grond en de muren te laten bouwen. Het geld voor een dak zouden ze zelf bij elkaar moeten zien te krijgen. We hadden ze al kleren gegeven om die te gaan verkopen. Daarnaast loopt de aardappelbusiness ook goed. Wij hebben dan het grootste kostenpotje dan betaald. Het was nogal een hele onderneming om bouwmaterialen bij elkaar te sprokkelen. De fundi ging steeds vragen bij verschillende winkels voor prijzen en wij bleven op een afstandje staan, zodat we niet de ‘muzungu-prijs’ kregen. Dit ging hartstikke mooi zo! Om 3 uur gingen we naar huis. Ondertussen waren Jildau en Simone al druk bezig met de voorbereidingen voor de barbecue. De bewaker had de kippen geslacht. Wij zagen het niet echt zitten om deze kip is even onder handen te nemen. Dus Wendi ging deze uitdaging wel aan. Hup, knak! Poot door midden. Tussen 4 en half 5 kwamen onze gasten, namelijk de leerkrachten, bewakers, schoonmaakster en de directeur binnen druppelen. Ze hielpen nog even mee met tafels tillen, koken enz. Het was erg gezellig en ontzettend leuk om op deze manier het af te sluiten. Nog een afscheidspakketje met eten en wat Hollandse dingen meegegeven en met een tevreden gevoel uitgezwaaid. Gistermiddag heb ik mijn koffers al een beetje ingepakt en vandaag heeft Simone de muurschildering afgemaakt. Het huis hebben we al schoongemaakt en we zijn al bijna klaar voor vertrek. Vanavond gaan we uit eten bij de Chinees en even wat drinken in Empire met onze Afrikaanse vriendjes. Morgen om 2 uur vertrekken we met de bus richting Naïrobi. Om kwart voor 9 land ik op Schiphol en dan zit straks het avontuur er echt weer op! Bedankt voor de mensen die mij hebben gevolgd op deze blog. Ik vond het ontzettend leuk om elke keer weer jullie reacties te lezen. Voor nu… tot vrijdag!