Drie muzunhu's + shoppen = drama!

Vrijdagochtend zijn we weer naar de ‘special needs school’ geweest. Een geestelijk gehandicapte jongen, genaamd Goodluck ging met zijn vader mee. Deze jongen is twaalf jaar en is nog nooit naar school geweest. Hij loopt dagelijks rond op straat of is in zijn huis. Gerallt heeft een sponsor gevonden, die hem voor een jaar wil sponsoren. Gerallt zat samen met zijn vader te praten in een klas over de plaatsing van Goodluck. Ondertussen was Goodluck met een paar andere special needs kinderen aan het voetballen. Je zag hem helemaal stralen, dit had hij echt nodig. De kwijl liep hem over het shirt van blijdschap, prachtig! Hij mocht gelijk de hele middag blijven. Daarna ’s middags de tas ingepakt voor een weekendje Moshi. Om half 4 met de taxi richting het busstation. Dit keer duurde het maar driekwartier (zucht), voordat de bus vol was. We zaten weer lekker knus tegen elkaar. Ik moet mijn rechterarm over de arm van Simone en de meneer naast me weer over mijn arm enz. Heerlijk anderhalf uur lekker elkaar mogen voelen, zonder even te kunnen verzitten of even wat fatsoenlijk uit je tas te kunnen pakken of even kunnen draaien. Nee zitten en gaan met die banaan! We kwamen aan in Moshi. Het viel me al gelijk op dat het veel rustiger was, beter georganiseerd, minder smog en andere maar lieve warmte van deze mensen. Weer een heerlijk welkom gevoel! Heerlijk lopen over straat, dat kan hier gewoon zonder gelijk overal op te moeten letten. Ons ingecheckt in hotel. Kamer zag er prima uit! Badkamer naast wat barsten, knoppen die niet echt optimaal werken etc. ook prima! In Nederland zou je ermee terug gaan naar de receptie, maar hier is het een complete luxe. Zelfs een heel weekend warm water! Wauw!Dat was toch echt wel even wennen, was bijna vergeten wat het was. Lekker een restaurantje gepakt en op tijd gaan slapen, want om 7 uur ging de wekker. Een heerlijk Tanzaniaans ontbijt gehad met: toast en jam, taplati, nog een smurrie en nog een smurrie iets. We hadden uitzicht op de berg Kilimanjaro vanaf het dakterras, prachtig! Je zag zelfs de sneeuw nog op de berg liggen, zo goed zagen we de berg. De berg is ong. 5000 meter hoog! Om 9 uur werden we opgepikt met de auto. Onderweg waren mensen langs de weg bezig met kuilen graven. Dit is voor betere afvoer van het regenwater. Na een halfuurtje rijden kwamen we op een prachtige plek. Hier stonden bananenbomen en koffieboonplanten. De koffieboonplanten staan tussen de bananenbomen, omdat de koffieboonplanten in de schaduw moeten staan en de bananenbomen juist veel zon nodig zijn. We gingen tussen deze plantages van de overheid een wandeling maken. We kwamen bij het huis van de koffieboonboer uit. Hij ging ons uitleggen hoe een koffieboonplant ontstaat tot aan de koffie. Ondertussen gingen we het ook zelf doen en hebben we uiteindelijk zelf de koffie gemaakt. Ontzettend leuk! Lang verhaal, dus voor wie geïnteresseerd is, je mag er naar vragen, wanneer ik over 9 weken weer thuis ben. Op de terugweg hebben we nog bananenbier gedronken. Dit smaakte in het begin heel vies, maar hoe langer het in mijn mond zat, hoe lekkerder het eigenlijk was. Bananenbier is een traditioneel biertje voor deze boeren. Ze drinken het bij speciale gelegenheden, maar eigenlijk was het altijd wel een speciale gelegenheid vond hij. Nou een echte bierdrinker dus. Daarna weer een lekker Tanzaniaanse lunch gehad, waarbij ook bananensoep was. Ooh! Wat is die lekker zeg! Ik heb nog nooit zo’n lekkere soep gehad. Dit is echt een aanrader. Daarna weer terug richting Moshi. We gingen de markt maar eens op. Het is hier heel erg chaotisch op de markt. Mensen komen overal naar je toe en van alle kanten hoor je muzungu. Het is net alsof je als enigste haan door een kippenhok loopt. Ook dat afdingen lukte hier niet echt, pff. De lol was er snel af. Ook vond een jongen, die gekookte eieren verkoopt, ons best interessant. Hij heeft ons de hele tijd gevolgd en wilde uiteindelijk 2.000 shilling van ons hebben voor het meelopen. Dat ging helaas niet door, want wij hadden juist niet gewild dat hij ons ging achtervolgen. Daarna doorgelopen richting een souveniers winkeltje. Leuke jurken en broeken hadden ze daar. Hup passen in de wc en kopen met die hap! Hier kan het allemaal. Daarna zagen we een ander leuk winkeltje, ondertussen ging Gerallt naar het internetcafé. Misschien had hij toch beter bij ons kunnen blijven. We kregen steeds meer gezelschap om ons heen. Echt rustig even winkelen konden we niet. Eerst hadden we 3 mensen om ons heen te bemoeien, daarna 8 mensen om ons heen te bemoeien. Op ons hoogte punt hadden we 14 mensen om ons heen staan bij de winkel. We wisten niet meer van wie nou die winkel was en met wie we moesten onderhandelen. Daarnaast gingen ze bijna elkaar nog op de vuist en er ontstond veel gekibbel. Hup betalen en wegwezen! Drama! Wat een drama! Helemaal in de war kwamen we in het hotel. En Gerallt had ons belooft in het vervolg niet meer bij het shoppen alleen te laten, dat leek ons wel verstandig. Nadat we in het hotel hadden gegeten, maar lekker op tijd het bed in. Om half 7 ging alweer de wekker en na een ontbijtje met uitzicht op Kilimanjaro, werden we om half 9 opgepikt door een gids. Ondertussen hebben we nog een Amerikaan genaamd Brenda opgehaald. Zij ging vandaag met ons mee en vertelde in de auto dat zij volgende week de Kilimanjaro gaat beklimmen. Het beklimmen van deze berg duurt ongeveer 6 dagen. Het is een zware toch en veel mensen krijgen de hoogteziekte. Er zijn in totaal al 15 mensen op deze berg overleden, dus iets waar je goed voor moet trainen. Na een uur rijden kwamen we op de plek van bestemming. We liepen door het mooie natuur en ondertussen vertelde de gids over allerlei soorten bomen: bananenbomen, advocaadbomen, papayabomen enz. Het was erg interessant. Na een halfuurtje lopen kwamen we bij een grot. Dit is een chagga grot. Hier leefden vroeger mensen van de stam Chagga, wanneer ze ruzie hadden met de Maasai en moesten vluchten. De Chagga mensen weer kleiner en de Maasai mensen pasten nooit in deze grot. Ook wij moesten flink bukken in de gangetjes. Daarna gingen we verder lopen door de prachtige natuur. We kwamen bij de waterval Ndoro. Je hoorde de waterval wel, maar je zag het niet. Als je beneden keek, zag je alleen maar bomen. We kregen een stok en moesten naar beneden lopen. Er was in de berg een soort trap gehakt met daar tegenaan dwars wat boomstammen. Echt een veilige trap was het niet. Het was best eng, maar ook gaaf om naar beneden te klimmen. De klim was 95 meter, maar voor mijn gevoel veel langer. Bij de laatste meters zagen we pas het water. Wat een prachtig plaatje! En de waterval was echt geweldig en wat kon je er dichtbij komen! Kleren uit gedaan, bikini aan en zwemmen! Brrrr, wat was het koud. Maar wel even fijn om af te koelen. We konden tot heel dichtbij, bij de waterval zwemmen. Het was prachtig! Daarna weer de hele klim naar boven gemaakt. Pff, dat was echt wel even hijgen en puffen aan het eind. Wat een klim en het was maar 95 meter! Respect voor de mensen die de Kilimanjaro hebben geklommen. Na even bijkomen verder gewandeld door de prachtige natuur met kleine slootjes en riviertjes richting het Chagga museum. Hier konden we echt spullen en het huis van de Chagga stam zien. De gids vertelde dat hij ook afstamt van de Chagga en is opgegroeid in zo’n huis. In zo’n huis woont de vee en de mensen bij elkaar in. Het vee werd in huis gehouden, omdat de Maasai dacht dat alle loslopend vee van hun was. Op deze manier werd het voorkomen, dat het vee werd afgepakt. Om het huis staan ananasplanten, om het huis te beschermen tegen kippen en ander ongedierte. Mensen sliepen op planken en kleden van koeienhuid. Het huis was niet groot, maar alles wat nodig was om te overleven, was aanwezig. Daarna weer een heerlijk Tanzaniaans maaltijd gehad en de taxi richting Arusha gepakt. Het was een super mooi weekend, waarin we veel dingen hebben gezien en gedaan. Een mooie ervaring om niet te vergeten. Voor nu.. kwaheri!